Bilemesin Şiiri - Şemsettin Veli Erbilli

1-
Dar bir günde dostuma tutulsun ki dal oldum
Denizine tummasın ne var ona sal oldum
Kurtardım yol gösterdim kurtarsın diye yaptım
Ettiği kem işlere ne söyleyim lal oldum

2-
Beni talihsiz insan ne ektisem biçmedim
Dostun elinden bile bir yudum su içmedim
Niyetimi kullandı zor duruma düşürdü
Ben de yalnışım burda gerçek dostu seçmedim

3-
İnsan bohça gibidir açmadan bilemesin
Yaptığın hataları çok zordur silemesin
Oturup ah çekersin boşuna mazi olur
Namaz olsa tövbeler onuda kılamasın

4-
Kurt postunda göründü kisveli o çakallar
Bunun gibisin satar tilki yüzlü bakkallar
Bilirsin çekirgeyi bir sıçrar iki sıçrar
Yakayı ele verir sürmez düşer dakkallar

5-
Maskayla dolaşıllar yüzleri belli değil
Dilenciye benzemez akılda delli değil
Çok soradan anladım bunlar hepsi serseri
Ne bir ne iki ne on yüzlerdir elli değil

6-
İçim yangın yeridi çünkü ona güvendim
Sırtımı yaslamıştım sağlam biridir sandım
Meğer çürük tahtaya ayağımı basmışım
Lanet olsun zamana dost sevgisine kandım

26.4.2024 - Erbil