Bilemem Şiiri - Atila Yalçınkaya

Sinemizi yakar hasret ateşi,
Bir hayat suyuyla söner mi bilmem.
Bizim hayalimiz ufuk ötesi,
Uçup giden talihimiz döner mi bilmem.

Dünya sanki uçsuz bucaksız bir çöl,
Çevrendeki sanki seraplı bir göl.
Sanki duman çıkmış sarhoşça bir hal,
İnsanlar aklına sahip mi bilmem.

Analar, Babalar sanki kıymetsiz,
Nefis çok mal ister birde zahmetsiz.
Bu kötü gidişten çıkarmıyız biz,
Kul kulluğuna vakıf mı bilmem.

Ümitsiz değiliz, bilakis mutlu,
Allah’a kul olmak tatlımı tatlı,
İçimizde heyecan sanki on katlı,
Herkes bu kervana girer mi bilmem.

Önümüzde Rehber Büyük Peygamber.
O na uymak Dünyanın derdine yeter.
Bizler Sünnetine uyarsak eğer.
Huzursuz bir dünya kalır mı bilmem.

Hızla akıp giden dünya hayatı,
İnsan bırakmalı günah ile rahatı.
Nimetle doludur Ahret hayatı.
Ölümden kurtulan olur mu bilmem.