Bilemedim Şiiri - Abdullah Takım

Ararken gece gündüz, sanki dururdu zaman,
Mevsimsiz açan güldün,gül mevsimi solmadan.
Kopunca sevgi bağı,sararmış rengin benzin,
Her geçen gün daha da, solduğunu bilemedim.

Taş yerinde ağırdır,durmadın kararında,
Başa dönülmez artık,bırakmalı tadında.
Bölerek uykusunu, gecenin yarısında,
Saçlarını birer birer,yolduğunu bilemedim.

Kırıldı bir kez kalbim,aramam ilacını,
İstesem de dönemem,unutsan da acını.
Dokunsam dökülecek, lodosla gelen yağmur,
Kara bulutlar gibi,dolduğunu bilemedim.

Sakladın mı kendini,ben mi anlayamadım,
Muallakta bıraktın,gerçeğe varamadım.
Şen şakrak görünürdün,meğer küstün hayata,
Yalnızlığı yerime,koyduğunu bilemedim.

Isıttı sıcaklağın, kış görmedi mevsimler,
Sana niyet ederken,hiç boş dönmedi eller.
Adın geçtiği yerde, ısınırdı düşlerim,
Üşüdü umutlarım,değerini bilemedim.

Karmaşık duygularla,yaşamak çok zor olur,
Seni ben anlarım da,anlamayan çok olur.
Meğer su almış gemi,varmadan limanına
Ummana gitti sandım,döndüğünü bilemedim.