Bilemedik Şiiri - Uğur Özbala

Sevemedik insan gibi,
Korktuk sanki yiceyecek bizi karşıdaki.
Söyleyemedik ona gerçeği;
Diyemedik seviyorum seni.

Sonra kaybettik onu bir başkasına
Bağladık bunu kadere, bağladık bunu şansa.
Niye diye soramadık kendimize;
Sadece ağlamakla kaldık
Bakıp onun resmine.

Öğrenemedik sevmeyi;
Korktuk gerçekle yüzleşmekten,
Ayırt edemedik sevda ve sevgiyi.
Kaçtık;
Aynı sonucu almak için bir sonrakinden.