Ne tuhaf. Hani nefes alamıyormuşsun gibi oluyor ya böyle. Herkese oluyor mu bilmem ama bana oluyor işte. Acı ne soğuk! Ve acı ne çabuk. Hemencik işliyor içime. İçim acıyor. Kaburgalarım, omur iliğim ve kuyruk sokumum. Damarlarım acıyor en çokta bileklerim acıyor. Ben ağlayamam pek, şarkı da söylemem, bağıramam. Bayılacak gibi olurum bazen, kırarcasına sıkılır dişlerim üstelik ben diri diri yakılsada "gitme" diyemem kimseye, az önce öğrendim. Az önce inanılmaz büyüklükte bir bıcak darbesi aldım sırtımın en pürüzsüz yerinden, en sevilenin ellerinden. Az önce yüzüme kapandı bir kapı çat diye, hızlı. Canım acıdı. Göğüs kafesim acıdı. Düşündüklerim acı. Nefesim acıdı. En çok da bileklerim! Bileklerim acıdı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta