Bilebilmezler Şiiri - Atila Yalçınkaya

M.Aslan’a

Nice adam vardır gezer gökle yer,
Kimse bilmez acep ne içer, ne yer.
Feryadı duası titretirken yer,
Ol Zatın işini, bilebilmezler.

Bilinmez kimdedir gönül yarası,
Dünyaya bedeldir ciğer paresi,
Her dem tütmektedir kalpte haresi,
Ol zatın sevdasın, bilebilmezler.

Gâhi içe, gâhi dışadır yaşı,
Dert ile kederle karışır aşı,
Bir dağa benziyor dumanlı başı,
Ol akan yaşını, silebilmezler.

Gönül mutmaindir başlarında dik,
Sevdadır yürekte açılan gedik,
Gittiğin yol nedir nereden geldik.
O zata, bi-fefa diyebilmzler.

Can ile canana bu candır feda,
Bir dağın çöküşü oldu bu veda,
Mecnunun Leyladan aldığı tada,
Benliğin yok edip, ölebilmezler. 03.03.2017