İnsanız insanca yaşam istedik
Hem lisana hemde dil'e sövdüler
Başı dik onurlu yürüdüğümüz
Hem yolcuya hemde yol'a sövdüler
Bir dilim ekmeğe umut dediler
Açma gözlerini uyut dediler
Baltaya sapını unut dediler
Ormana kıydılar dal'a sövdüler
Bedava olunca hiç yemezlermi
İnsanlık pazarda bilemezlermi
Deveyle dikeni hep demezlermi
Dikeni sevdiler gül'e sövdüler
Dünyada kalmadı bir tek dostumuz
Zenginin kıçına bağlı postunuz
İşçi köylü emekli'ye kastınız
Hem yetime hemde dul'a sövdüler
Özgür iradeye sandık dediler
Farenin peşine düştü kediler
Yediden yetmişe haram yediler
Sağ'ını sağdılar sol'a sövdüler
Unutmadım çok eskiler aklımda
Kimisi açıkta kimi saklımda
Ömür heba oldu hesapladım'da
İkibin'den önce yıl'a sövdüler
HİTABİ'yim bunca talan yetmezmi
Yurduma yapılan plan yetmezmi
Bunca baskılarla yalan yetmezmi
Hakikatı bile bile sövdüler..
Kayıt Tarihi : 8.4.2014 12:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!