BiLE BiLE SÖVDÜLER Şiiri - Ali Kemal Altan

İnsanız insanca yaşam istedik
Hem lisana hemde dil'e sövdüler
Başı dik onurlu yürüdüğümüz
Hem yolcuya hemde yol'a sövdüler

Bir dilim ekmeğe umut dediler
Açma gözlerini uyut dediler
Baltaya sapını unut dediler
Ormana kıydılar dal'a sövdüler

Bedava olunca hiç yemezlermi
İnsanlık pazarda bilemezlermi
Deveyle dikeni hep demezlermi
Dikeni sevdiler gül'e sövdüler

Dünyada kalmadı bir tek dostumuz
Zenginin kıçına bağlı postunuz
İşçi köylü emekli'ye kastınız
Hem yetime hemde dul'a sövdüler

Özgür iradeye sandık dediler
Farenin peşine düştü kediler
Yediden yetmişe haram yediler
Sağ'ını sağdılar sol'a sövdüler

Unutmadım çok eskiler aklımda
Kimisi açıkta kimi saklımda
Ömür heba oldu hesapladım'da
İkibin'den önce yıl'a sövdüler

HİTABİ'yim bunca talan yetmezmi
Yurduma yapılan plan yetmezmi
Bunca baskılarla yalan yetmezmi
Hakikatı bile bile sövdüler..