tek pencereli bir odadan, az bildiğim kelimelerle anlatayım.
bir kış günü, öğleden sonra, aynı kıyılara vurduk galiba.
uzaktan sevmekten, hatta anlatmaktan hoşlanacağım.
ayrı şehirlerde; senin üstünde yağmur, benim üstümde demlik fokurtuları.
ama aynı iklimi yaşıyoruz... yoksa bu yanan güneş değilse ellerimde yükselen çakmak mı?
sen geceyi seviyorsun tercihen akşamüstleri.
anlatamadığım sen için; biraz bahar, yalnız gelen ilham ve kırık bir kumbara.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta