Gecenin zılgıtını çekiyorum yine kopkoyu bedeninde
Dumanlar sarıyor odamı, kederin gönlüme sardığı gibi
Kaçırdım gözümün önünden kalkan, son uyku trenini
Bir yol bulup kuşatıyor yine hırçınlığım, kuytularımda
Üzülme, doğrudur kimsenin ardından bakmadığım
Sırtımda taşımayı çoktandır bıraktığım yarım öyküler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hiç seni paylaşmaz ki insanlar. Hep sendekini paylaşırlar. Sendekiler için değil, senin içingelseler, paylaşsalar seni; görecekler nasıl çoğaldığını...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta