Ümit ışığımı kahve fal’ının,
Saçmalıklarıyla söndürme falcı.
Kime neyi malum olmuş yarın’ın,
Hani bilsen dahi bildirme falcı.
Çünkü eminim ki, her diyeceğin,
Hüznünü yansıtır acı gerçeğin..
Karşıma çıkacak bir geleceğin,
Kahrını şimdiden çektirme falcı.
Her doğan gün yeni bir dert getirir,
Gönlüm her an birçok şeyler yitirir..
Kader yeterince zaten sektirir,
Sen de fincan’ınla sektirme falcı.
Diyeceğim şu ki, garip falcıya,
Yol yolcuya kalmaz, yolcu hancıya..
Kul olmamak için derde, acıya,
Tahminlere boyun büktürme falcı.
YAŞ’ım; andırsa da dert pınar’ını,
Tanrı değilsin ki, bilsen yarın’ı..
Yıkıp şu aşığın umutlarını,
Bir de sen öldürme, öldürme falcı.
15.11.1976
Mehmet YaşKayıt Tarihi : 9.9.2014 19:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!