BİLDİRENDEN BİLiR Şiiri - Mustafa Yaralı

Ervahı ezele aşina olan,
Nefsini zemmedip yermeyi bilir.
Dilara’yı kendi içinde bulan,
Gönül kapısından girmeyi bilir.

Kendi can özünde asıl özlenen,
Onun derunundan gelir sözlenen,
Arifin gözünden kaçmaz gözlenen,
Bakar, baktığını görmeyi bilir.

Muhabbetle döner, Muhammet çarkı,
Nuru İlahiyle fark eder farkı,
Gönül bahçesinde kan dolar arkı,
Dikenden gülleri dermeyi bilir.

Göğsü renktaş olur gülün rengine,
Melekût âlemin çıkar dengine,
Döner yücelerden iner engine,
Yüzünü toprağa sürmeyi bilir.

Dini Tevhit için kurbanlar adar,
Takva sofrasından lezzetler tadar,
Elifin cüzünden küllüne kadar,
Yirmi sekiz harfle örmeyi bilir.

Nice boyutları zevk ile geçer,
Gözü yalanlamaz, kalbiyle sezer,
Şuur süzgeciyle mücevher süzer,
Canlar pazarına sermeyi bilir.

Okunası kitap; harfsiz varaksız,
Nasıl okunacak? “İkra” “Alak”sız,
Alaka kurarak; dursuz duraksız,
Erdiren yüzünden ermeyi bilir.

Noktanın sırrıyla açılır mana,
Okunur besmele, yer kalmaz bana,
Bilen bildirirse yaralı can’a,
Canını Allah’a vermeyi bilir.

15.02.2010…….Mustafa YARALI