Bıldırcın Geceleri 2 Şiiri - Kemal Alkurt

Güz çiseleri çimenlere düşende
Dayanılmaz/
Çağrıları duyulurdu kılavuzların
Tepeden tırnağa sucuksu ıslanmağa
Can atan çoban uşaklardık

İsli çıra ışıklarımızda gözleri kamaşırdı
Zifiri karanlık vadilerin

Çırakmanlarımıza yağan bıldırcınlar
Bulguru kurutan hohor kuşları
Türkü nara bastırırdı korkularımızı
Tutuştururduk eylül gecelerini

Annemiz tarla yorgunu
Taze mısır, feli kabak, fasülye
Sepet dolusu bereketle
Köyden döner akşam namazı
Başlardı günün son vardiyasına
İnek sağar sofra kurar döşek serer
Sızar kalırdı ocak başında

Biz geldik anne
bakır kazanını asıp zincire
Çoban ateşini yükseltir mertekler boyu
Kuruturdu giysilerimizi birer, birer
Cuguda dumanları acıtırdı gözlerimizi

Uykusu kaçınca annemin
Gül açaredı mezere evimiz
Kurulur sofralar pekelere
Maşrapalara ayranlar dolar
Bıldırcın yahnisi ziyafetimiz olar