Bildiğin yağmur işte... Şiiri - Kıymet T ...

Bildiğin yağmur işte...

Hiç bir şey olamam sende
Yeni bilmedim
Şaşırtamadın
Sesine uyandım…
Deli değil artık sevgim
Vazgeçmedim, akıllandım…
Günlük güneşlik bir Nisan günü
Aniden bastırdı, fena ıslattı
“Bulut kaçıntısıdır” dedim
Önemsemedim…
Güzeldi, özeldi, Nisan dı
Bildiğin yağmur işte…
Öyle etkili, bereketli, serin, gölge
Islandım… Islandım…
Daldım, fark edemedim,
Alıştım, sevdim, gereksindim…
İçim cız etti bir an…
Kurusam dedim, bildim acıtacak
Kuruttun “yeniden ıslatmak için…”
Islanıp kurudum, ıslanıp kurudum
An geldi sele döndüm caziptin ırmak yatağı -misali serin ve gölge -…
Sana aktım düşlerimde…
Aklımı çağırmaya geç kalmıştım
Çoktan boyun eğmişti asi yanım…
An geldi set koydun, bir damla bırakmadın
Susuz kaldım, ona dayandım
Sığındım -söz dinlemeyen- gözyaşlarıma
Onlar da taraftı – ateşti- yandım
İzin ver kendine 'sevdiğin bir yanım ' olsun...
Savaşım büyük elbet–kendimce-
Herkesin -sevdası gibi - acısı da kendince…