Bildiğim Yazarım deyince kaçtı.

Her gördüğüm kişi işimi sordu,
Bildiğimi yazarım deyince kaçtı
Karıştırdı fikrimi aklımı yordu,
Gördüğümü yaazarım deyince kaçtı.

Anladım aradığı metayla maldı,
Paraya tapmışcaydı, adeta kuldu,
İnsan Özlü olmak en doğru yoldu,
Özümle yazarım deyince kaçtı.

Vallah, Billah yemin ederek çaldı,
Çala Çırpa ambarı mal ile doldu,
Gün geldi gördüm benizi soldu,
Ben malı bozarım deyince kaçtı.

İnsan özlü olsan yücelerdesin,
Malın kadar dostu hecelerdesin,
Karanlık yolların gecelerdesin,
Ben ışık yayarım deyince kaçtı.

Kalkıp gitti bilemedim ki nere,
Boğulmasına sebep oldu bir dere,
Döndü baktı pişman bin kere,
Ben özüm yazarım deyince kaçtı.