Bilal Sili Şiirleri - Şair Bilal Sili

Şu feleğin işlerine
Aklım ermez aklım ermez
Sarıl diyor düşlerine
Aklım ermez aklım ermez

Yüzü yoktur gurbet elin

Seni aramaktan yorulmaz gönlüm
Bu uğurda geçse tükense ömrüm
Sen benimsin benim yanağı benlim
.....Git bu şehirden çık haydi dağlara
.....Gülüşünü salıverip rüzgara

Eser rüzgar dal kırılır
Yara kanar kül sarılır
Bir bilene yol sorulur
Gül Ağlama Ay çiçeğim

Güne dön yar sen yüzünü

Öylesine mutluyum
Sana ben anlatamam
Nasıl özledim bilsen
Geceleri yatamam

Aklımdan çıkmıyorsun

Bilirmisin..
Kaç yildiz düşürdüm.. geceden
Bir beyaz gül, almak için
Meleklerin ellerinden
Susuz kalır dediler, solar dediler
Güldüm..Bu dedim''yağmur damlasının

Aldırma kadere gününü gün et
Yaşa hayatını bu can emanet
Nasılsa kopacak bir gün kiyamet
Deme dur sevgili üzersin beni

Seninle oldugum günler aklımda

Sensiz gecelerde hüzün olmaz mı
Seneler geçerde yüzün solmaz mı
Alemi yaradan özün bilmez mı
Demedin deme yar aç kalbimi yaramı sar

Eylülü anlatır sözlerim her dem

İçim yanar Gül derim
Yarap bu mu! kaderim
Ayrılık deme bana
Canım bedel öderim

Meyledemem dünyana

Ağla gözüm ahh acıma / sürmeli kararlılığın
Bir şiire terkettiğin / anılar şehrine bakıp
Sisli bir akşam üzeri / düş yoluna ayrılığın
Cesaretini bekleyen / korkularına sarılıp
Ağla gözüm ahh acı'ma / sürmeli kararlılığın

Bir yangın içinde kaldı yüreğim
Yaralı umutlar ağlar gözlerim
Adına yazdığım tüm şiirlerim
Kurşun olmuş dönüp vururlar beni

Sevdanla oturdum kaldırımlarda