Bıraktığın gibi bulamayacaksın beni
Sevgiyle kucak açan
Her kahrına sevda diye katlanan
O hor gördüğün adam
Küçük dünyasında mahkum etti kendini
Ben miyim sebep bu gözyaşlarına
Yağmur gibi yağan ben miyim
Hem de bardaktan boşalırcasına
Sebep bensem, bunu nasıl başardım
Ben değilsem, ya değilsem
Neden bana bu sitem
Sen gittin ya birtanem
Duvarlar oldu artık yoldaşım
Sen değil miydin benim tek sırdaşım
Ben duvara bakıyorum duvar da bana
Çok mu gördün bakışlarını bakışlarıma
Bilemezsin sensizliğin ne olduğunu
Bir sonbahar akşamı rehin aldığın gençliğim
Ezik bir gülümsemeyle daraldı nefesim
Ben sevdanın peşinden yanarak gittim
Kalbinden sarılarak tutundum hayata
Hüzünlü gecelerle yanmadım kaybolan yıllara
Bir sevdiğim var İstanbul'da
Bedenimi bekleyen, yolumu gözleyen
Ya Üsküdar'da ya Kavacık'ta
Belki de Kadıköy'de
Çıkmıştır yükseklere
Sen gittin ya birtanem
Dar geliyor artık dünya bana
Sığmıyorum içime sıkışıp daralıyorum
Kimse anlamıyor beni senin gibi
Boşlukta kayboldum yolumu bulamıyorum
Sen gittin ya birtanem
Gidişinin hesabını kime sorayım
Kimi kurşunlayıp kafasını dağıtayım
Basit bir mazerete mi sığınayım
Yoksa bu felaketi hayra mı yorayım
Sen gittin ya birtanem
Ne çıkardı aldırmasaydın sözlerime
İçimden gelmediğini bildiğin halde
Ne olurdu engelleseydin dağ gibi öfkeni
Sindirseydin içine bakarken gözlerime
Sen karanlık gecelerimin sabahı
Sen ümitlerimin çiçeği
Sen geleceğimin beklentisi
Sen kalbimin tek sahibisin
Sen gözyaşlarımın her damlası
Bilmiyorum sana nasıl anlatayım seni
Sen bitkiye hayat veren su gibi
Yavrunun şefkate olan ihtiyacı gibisin
Sen kuşların baharı karşılayışı
Sen dağların yeşille kaynaşması gibisin
Sen çölde esen rüzgar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!