Bilal Konal Şiirleri - Şair Bilal Konal

Kaldır kadehleri
Kan kırmızı
Dudağının izleri
Söylerken şarkımızı
Ahengin atlasında
Ateş kıvılcımları

Ya dökül bu şiire damla damla,
Ya seller gibi gönlüme çağla,
Götür bu şiirden ne koparsa,
Irmağında kan akan topraklara

İstanbul...

İnsan arıyorum
Konuşmasını bilen
Adam arıyorum
Dinlemesini bilen
Adem arıyorum
Düşünebilen

Şair vardır,
Şiiriyle hayatları etkiler;
İnsan vardır,
Hayatıyla şiirleri etkiler.

Bir söz vardır,

Aş da karlı dağları
Dolaş da yaylaları
İçerek kana kana
Bilinmeyen diyara

Ben denizi görmedim

Sorsan herkes kendine göre haklıdır düşünüşte
Milyonlarca insan herbiri farklı bir düşüşte

Sevgiliye bir gece vakti yürü
Sessiz ol seni kimse duymasın
Gizlen seni kimse görmesin
Heycanla çarpsın kalbin

Ona ulaşmak olsun amacın

Bir çizgiye yakınken
farklı mıdır çizginin
bir tarafı
öbür tarafından

Açılınca gözlerin

Gönlüm arayışta
Rahmeti uman yolculukta
Gözlerim kapalı
Ayaklarım hep yolda
Ellerim boşlukta
Bir el tutar ellerimi

Tüküreyim içine
İçinde bulunduğumuz
Fanusun ta dibine

Çevir tarihi çevir
Biraz geri gidelim