ruhumu benek benek sokmuş
hatalarımdan oluşan akrep.
çirkinliğim ortada
arınmam gerek.
herşey saklanır
uyandırmayın rüyamdan beni, uyarmayın
biliyorumki bu böyle güzel
kurtarmayın beni, dokunmayın
aşk için ölmekte güzel
bir aşk için ölmek ne güzel!
hayat seni yaşamadım
engellerini aşamadım
hep yürüdüm koşamadım
al hayat beni yaşa
sen de bakma
ölüm bakmıyor yaşa.
hani madem ölecem
hak hakikat görecem
gerçeğin perdesini delecem
yalan gitmeyem deyom
insanların fikrini
dünya bir akrobat uzun ince bir sicimde
dertler akrep oldu geziyor içimde
ömrüm kaldı tek bir isimde
yaşamak dediler bu yaşamak ise.
önceyi sile sile yaşamak seni
zamanı dile dile yaşamak seni
ölmeyi bile bile yaşamak seni.
Ne zaman bir sahaf
ya da bir kütüphane gezsem
bir duygu kaplar beni buruk ve tuhaf;
’’eyvah! ’’ derim içimden ’’Yazılacak
birşey kalmadı’’
ve aklıma düşer bu düşünce.
önceleri yaralarım azdı yar
sen gideli yaralarım azdı yar
mezarımı elleri ilen kazdı yar
yar demeye bin şahit gerek
bilal der ki
yaremi yar açtı gene yare danıştım
''sür'' dedim ''merhem dudaklarını yareme''
''yakar'' dedi.
''hiç bir merhem yareden fazla açıtmaz.'' dedim
sürdü dudaklarını
dudakları kor ateş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!