İşte; sindi yine içine,
Birkaç katre düştü zat-ı mâtemine
Ve anlatmadı hiçbir şeyi, kendisine bile.
Haydi haykır vehmindekileri külli aleme!
Ağır gelmiş bu yük, o genç kalbine
Hüzün yekpare olur nev-i şahsiyetinde,
Hey gidi dostum; sen misin karşımdaki,
Yoksa bir hayat mı benzeyen gölgene?
Kayıt Tarihi : 24.11.2021 16:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Günler gelip geçerler, kuşlar gibi uçarlar. İnsan da günlerini kuşlara değil idrak-ı kalbine emanet etmeli ki; günler kendi zatından bîhaber gelip geçmesin..
TÜM YORUMLAR (1)