Bil-seniz Şiiri - Begüm Kıtay

sustuklarım kulaklarımı çınlatıyor yine
içim çığlık çığlığa, dışım sessiz
keşke bilseniz
içime kapanık değil, yalnız içime açık olduğumu
kötülüğe yaşımızın tutmadığı zamanlara
geri dönmek istediğimi
ihtiyaçların kelimelerde,
hayallerin kaldırım taşlarında olduğunu
ölümü unuttuğumuz anlarda ölümün bizi hep hatırladığını
büyüdükçe çocuk olmak istediğimizi ve çocukların tek hayalinin büyümek olduğunu
kalemsiz çıktığım yollarda zamanı durdurmak istediğimi
şehirler değişince yolların değil,
insanların değişeceğini
ideolojik şarapneller altında yaşadığımızı,
bazılarının beyin ölümünün kalbinde gerçekleştiğini,
şiirlerin yağmura değil de buluta ait olduğunu,
konuştuklarımın sustuklarımla yetineceğini,
insanın ruhu abluka altındayken,
içinden ne kadar uzağa gidebileceğini...

keşke bilseniz,
bilseydik keşke.