çözdüm yüreğimin tüm bağlarıni
kendimi affetmenin yolu
seni affetmekten geçiyordu
cezamızın üzerinden kaç sabah
kaç gün, kaç ay ve kaç yıl geçti
bilmiyorum
seni her cezalandırmak istediğimde
kendimi cezalandırdığımı biliyordum
isteyerek olmasa da, benim de hatam
olduğunu biliyorum
sen de masum değildin
aynadan gülümsemediğin kaç sabah geçti
her sabah bir demlik çayı
şuursuzca tükettiğim yetmezmiş gibi
bir de üstüne su çekip
tatsız tuzsuz içtiğim kaç sabah.
avazım çıktığı kadar bağırmak
ağız dolusu küfürler savurmak ve
ahım tutsun istedim
dilim varmıyordu bir türlü
silgiden ve bir şeyin silinmesinden
hiç hoşlanmazdın, benimse huyumdu
her tepem attığında bir şeyleri silmek
ve masayı devirmek
iyi ki vazgeçmemişim silme huyumdan
baksana; onca olumsuzluğu bile sildim
hafızamdan ama yoksun artık
inan yoksun tamamen özgürsün
kısacası; cezam ve cezan bitti
kuşlar kadar özgürüz şimdi
seni affetmek kendimi affetmek demekti
affettim, özgürsün bil istedim.
27.02.2013
Hatice AkKayıt Tarihi : 10.7.2015 15:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!