Şimdi yokluğunun dem vurduğu saatteyim
Havanın soğukluğuna aldırmadan sokağa atıyorum kendimi
Sesini duymaya o kadar ihtiyacım var ki
Nasılsın diye sorsan
Çok sensizim derim
Biliyorum her zaman ki gibi buna da gülüp geçersin
Tıpkı sevdiğimi söylediğimde de gülüp geçtiğin gibi
Oysa ben yalnızca bil diye söylemiştim
Gül diye değil.
Kayıt Tarihi : 22.11.2018 18:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!