Bıktım Senin Dilinden Şiiri - Veysel Şimşek

Bir dil varki diken gibi batıyor,
Palavracı bol keseden atıyor,
Bülbül demem baykuş gibi ötüyor,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Nasıl insan çözemedim bir türlü,
Zehir saçar bir dil varki küfürlü,
Dağdan inmiş diyemezsin şehirli,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Yargıç olsa hemen yazar idamı,
İpten alır ipe verir adamı,
Garip başa gelecekmiş budamı,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Gerçeklere yalanlarla tercüman,
Ne desen söylesen dinlemez aman,
Hep yürütür suyun altından saman,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Git desende gitmez çeksende reti,
Herkes duysun bilsin böyle ibreti,
Susturamaz olduk havlayan iti,
Yeter artık bıktım senin diliinden.

Hep dedikoducu kızı karısı,
Çeke çeke bitti ömrün yarısı,
O diline soksun eşek arısı,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Veysel o dilinden bıktı usandı,
Bu şerefsiz kendisini ne sandı,
Şair seni hep bağrına basandı,
Yeter artık bıktım senin dilinden.

Tel:05379590555