Bıktım Senden Ey Dünya

Bıktım senden ey dünya, gına geldi işinden!
Gün dolsa da gamından, halas olsam diyorum!
Her yatınca mutlaka, kâbus çıktı düşünden!
Cennetlere göçsem de, felah bulsam diyorum!

Neler, neler istersin, bir parmaklık bal için!
Bir oh için bin ah’ı, çek diyorsun bana sen!
Çekilir mi şu kahır, bir lahzalık hal için?
Yani resmen açıkça; kast edersin cana sen!

Hangi taşı kaldırsam, sen çıkarsın altından!
Bila-mecbur aklımı, ediyorsun hep meşgul.
Kalbim sana bigâne, olsan da som altından!
Çünkü seni sevenler, olamıyor bir hoş kul!

Ruh Hak derken, sen niye koş diyorsun nahak’a?
Bu yaptığın makul mü ve de kula reva mı?
Cazibeni kullanıp, düş diyorken her faka;
Gamdan ölen kalbime, şu davetin deva mı?

Usanç geldi aşkından, döndüm sana arkamı!
Bil ki geçtim ebeden, her tür fani sevdadan!
Bırak bana sadece, lokmam ile hırkamı!
Bundan böyle dost değil, bil sen beni bir a’dan!

Abdullah Toroslu
16.06.2013-İzmir