Bıktım Arkadaş Şiiri - Adem Durmazer

Girdiğim tüm yollar çıkmaza saplandı
Ümitsizce koşmaktan bıktım arkadaş
Nerede dert çile varsa bende toplandı
Ümitsizce yaşamaktan bıktım arkadaş

Sevgi sanıp bağlandığım yalan oldu
Ümitlerim zamansız sararıp soldu
Her gecem korkulu rüyalarla doldu
Kabuslarla yaşamaktan bıktım arkadaş

Mutluluğu hep uzaklarda arayıp sordum
Teselli ile su gönlümü pek çok yordum
Her gün isyan ede ede asi bir kul oldum
Günah ile yaşamaktan bıktım arkadaş

Sakın bu yıkılışın sebebini hiç sorma
Boş boş gözlerle bakıp karşımda durma
Şu delik deşik kalbime bir de sen vurma
İtile kakıla yaşamaktan bıktım arkadaş
Adem Durmazer