Bıktım Şiiri - Nurettin Tan

İnan ki sıkıldım
Sensiz yalnız gecelerden
Adının bensiz hecelerinden
Adını ezberlercesine hecelemekten

Çekiniyorum artık
Senin beni her sevmeyişinde
Arsız bir çocuk gibi
Gurursuzca
Seni sevmekten

Damarlarımda seni gezdirmekten
Yalnızlığım senle ödüllenecekmiş gibi
Seni beklemekten
Bıktım…

Sevilmeden sevmek
Kış güneşi gibiydi
Yakardı da ısıtmazdı..

Sen o kasvetli gecelerin
Cezasıydın belki de
Seni bu kadar sevmek
Suçtu senin gözünde

Sen beni ne kadar sevmediysen
Ben seni o kadar sevdim

Sen beni ne kadar tanımadıysan
Sözüm söz.
Son sözümde sen ol ki…
Ben unutmam seni…

n.TAN