Bıktım böyle sensiz yaşamaktan,
Her gün yeniden başlayan acılarda,
Yanıp kül olmaktan,
Bıktın sensiz geçen günden, aydan.
Şimdi ben şu karlı dağlarda,
Sense sıcak yatağında,
Gurbette sensiz geçen,
Günüm ayımdan bıktım.
Hasret kaldım hayaline,
Kokuna, tenine,
Telefonunu uçundaki sesine,
Bıktım sana hasret yaşamaktan.
Her gece sensiz uyumaktan,
Senin olmadığın rüyalar görmekten,
Sabahı olmayan gecelerde ağlamaktan,
Bıktım böyle sensiz kimsesiz yaşamaktan.
Kayıt Tarihi : 19.1.2007 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ölüler Konuşmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/19/biktim-29.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!