Bıktım yokluğuna, katlanmaktan
Eğrilip burkulup, yok olmaktan
Aşkın ateşiyle, kavrulmaktan
Bıktım sevgilim, ben artık bıktım
Aşkı sevgiyi, gönülde bulsak
Kalpte olana, bir değer versek
Yalanda değil, doğruda olsak
Bıktım sevgilim, ben yine bıktım
Sevgisizliktir, gönlümü yıkan
Aşktır sevgidir, kalplere akan
O yalanlardır, canımı sıkan
Bıktım sevgilim, ben artık bıktım
Kimsenin ahı, kimse de kalmaz
Yürek terk etse, gözyaşı dinmez
Seviyorum der, sözünde durmaz
Bıktım sevgilim, ben artık bıktım
(0150) Ağustos 1978
Midayet Kara
Kayıt Tarihi : 25.4.2010 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!