Bıktım Şiiri - Deham İcten 2

Bıktım ben bıktım ben
Gururdan kibirden
Egoislikten menfaataten
Arsızlık ve şirretten
Bıktım ben bıktım ben.

Hayasizlik beş para
Namus dersen paçavra
Akrabalık kalmış uzakta
Dostluk dönmüş çıkara
Bıktım ben bıktım ben.

Daha neler saysam ki
Kimse kimseye yaramaz ki
Gözü aç karnı doymaz ki
Dünyayı versen yok demez ki
Bıktım ben bıktım ben.

İnsan ne kadar deli
Ne okunuşu ne cahili
Ne kadını ne erkeği
Hepsi de çıkar şaşkını
Bıktım ben bıktım ben.

Dedikodudan zenginlikten
Mevki makam yanlışlıklan
Zevk-u sefa vebolluktan
Laftan sözden ağaliktan
Bıktım ben bıktım ben.

Köle olmuş zamana
Yakalanmış vehm hastalığına
Zenginlik ve haset en başta
Tinlamiyor en önemli olayda
Bıktım ben bıktım ben.

Aşık DEHA der ki ;
Nimet çok şükür az
Artık insanlık değil
Menfaat olmuş baz
İnsanlığa girmiş bir maraz.
Bıktım ben bıktım ben.

17.12.2023
A N K A R A
Aşık DEHA
(Deham İÇTEN)