Bıkmaktan bıktım Şiiri - Nuh Comba

Düşündükçe şu bitmeyen derdimi
Ben beni unutup bıkmaktan bıktım
Heder ettin ey vefasız kadrimi
Peşinden gözyaşı dökmekten bıktım

Okyanusa akar ırmağın, suyun
Kader cilvesi mi ettiğin oyun
Daha ne beklersin dirersin boyun
Çile sabanını çekmekten bıktım

Bazen bir gün doğar bayram edersin
Bazen dost serinde derdin güdersin
Bazen hem söyleyip hem de gidersin
Gittiğin yollara bakmaktan bıktım

Karakış yaşarım bahar yazında
Matemler dillenir ney ve sazında
Mutluluk titriyor gül niyazında
Keder mumlarını yakmaktan bıktım

Ey vefasız hayat sana da kalmaz
Bir ömür çalışsam yerini bulmaz
Azrail vakitsiz canımı almaz
Ümitsiz boynumu bükmekten bıktım

Nuh Comba