Doğayla bağım çoktan koptu.
Ben bu şehrin dar sokaklarını seviyorum.
İstemediğin kadar insan, kalabalıklarda
yitiyorum. Evler mağara oyukları sanki,
ilkel insanı arıyorum. Uygarlık yalancı
parıltılarıyla kuşatmış. Apartman boşluklarında
nefes alıyorum. Bütün bu acelesinde insanların,
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
eleştirmeyecegim....hiç degil anlaşılmaz olmasına saygı duyuyorum ..onca basit dörtlük okudukdan sonra...neyse gideyim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta