Bide sen yoksun Şiiri - Leadri Leadri

Hayat dediğin özlem aralığında,bir kibrit alevinde
Mevsim haziran ve ben üşüyorum yine
Sana dokunacak kadar yakın,kaf dağı kadar uzak mesafede
Sigaram son nefeste
Çay üşüyor bardakta
Bide sen yoksun ...
Eylülde dökülen yapraksın belki
Denizin dibinde bir kum tanesi
Kim bilir belkide Filistin de katledilen çocuğun son nefesi
Yada kalbi zorlayan bir vedasın sevda ertesi
Yırtılmış gülümsemeleri içimdeki çocuğun bir bayram arefesi
Ne kızabilmiş sana,nede kırılmış
Lakin uzak bir sefere göndermiş gülüşünün sadeliğini
Başıboş bir yaşamak düşmüş ellerimize
Ezgiler titriyor ayazında yokluğunun
Ellerim tutmuyor
Öyle bi kaç şiir işte düşüyor satırlara
Sigaram son nefeste
Çay üşüyor bardakta
Bide sen yoksun ...
Ankara da resmi bir bakışsın belki
İstanbul da alabildiğine deniz kokusu
Kirli bir çocuk yüzüsün teninde acıların tortusu
Yalnızlığımın da yalnızlığısın belki
Hatırasın çok uzak zamanlardan
Yok yok biliyorum sen yine bir şiirsin
Dökülen hece hece Leadri dudaklarından
Şiirim bitiyor
Sigaram son nefeste
Çay üşüyor bardakta
Bide sen yoksun