Bıçkın ve Kınsız Şiiri - Kağan İşçen

hasta bir eylülden birlikte mi döküldüydük
lirik o ikinci sensizliği mi özlüyordum
kuşlar kışa vardılar bu ikircikle
sokağımın yağmuru da dindi
her şeyi hiçbir şeyle aralıyorum
hoşçakal çiçekli o gece
şimdilik yabancı mevsimlerle oyalanıyorum...

durduk bir yerde...
göçen kuşlarımızı bekliyorduk sanki...
yağmur kararsız... geçen düşleri mi topluyorduk yollardan...
aynı noktada bir virgülle ayrı...
kınsız bir ölümle bitireceğim bu seramoniyi
seni düşüneceğim giderken de...

Bıçkın bir uzak taa
gözümde onca yolun sorusu
ardım yanıtsız
önümde bitişleri bilmenin sessizliği...
şimdide başlayıp bitiyorum sanki...

senfonik bir söylentiydi
mezar bırakmamış çocuk anlamlar şöleni
aramızdaki bu ikinci el uçurumla avunuyoruz anlatılmamış rüyalarda
aşk ömrün idare lambasıdır
gel sen beni dinle
gidelim sadece acıları uyaklı bu uyduruk karanlıktan....

kağan işçen...