Biçilmiş Gün Işıkları Şiiri - Salih Gözek

Benim güz saçlarımda sevdanın gölgesi
sen, zaman penceresinde eski güneş
türkülerimin izdüşümünde yüzün
eylül ikindisinde
yaprak dökümü sesi

Hazanları artık yalnız yaşıyorum
sevdamın suç ortağı;
gözlerin

Ürkek darağaçlarında içim yılgın
panik sığıntılarda kalleş zulaları
Linç pusulardayım kardelen kuytularında
kapanmamış yarama deniz basıyorum

Yelkovan kuşları sonrasız denizlerde
suretin;
aynalarda bilinçaltım
biçilmiş gün ışıkları
karanlık bir fanusta
umudun çığlığı hüzün mevsimiyse
aradığım;
bir tutam sevgi...............

Eyvah ki....
Eylül.!