Biçare Adam Şiiri - Metin Dilek

Zamanın üstüne düşerken karanlık
Güneş avuntuları başlar içinde.
Düşünceler sarar bedenini
Ve sen hazan mevsiminde
Bir kavak ağacı misali
Sallanıp düşen yapraklarına ağlarsın.
Her yaprağında birer parçan
Ve kayıp giden parçalar
Bilirim yürek acıtır.

Bu sensin
Karanlığın içindeki
Dün olan bugün olmayan
Ve kendi içinde kayıp olan
Biçare adam.

Kapı açılsa
Güneşten öte bir ışık içeri girse
Bilirim ki yüreğin avuntular için
Avuç avuç güneş alır içine
Ama şunu da bilirim ki
Sen güneşi değil
Güneşten öte olan
Sevgiliyi bekliyorsun
Gelmeyeceğini bildiğin sevgili.

Aşkın demet demet duruşuna
Vurdun yüreğini
Su gibi akan bakışına
Bıraktın kendini
Ve seni senden alan onsuzluğuna
Dayanamadı bedenin

Şimdi kayıp giden parçalarına
Karanlığın içinde
Sabahı beklerken
Ona aldanan gözlerinle
Kendine ağla.

Artık resmine son kez bakıp
At yüreğinden
Ona ait her şeyi
Ve sabahı
Karanlığın bitmesi adına değil
Yeni umutların doğuşu adına bekle.