Biçare Şiiri - İsa Altunbay

Aşk tasına düşünce elden kaşığım
Acından yar yoluna düşmüş aşığım
Yare hasret kalmışım sönmüş ışığım
Nefesimi çöllere savurmuşum ben
Nefesimle çölleri kavurmuşum ben

Ciğerlerde nefesin damarlarda kan
Sevdaya yelken olsam zulme de kalkan
Kanatlanıp uçupta aşka gelirken
Tahammül edememiş yorulmuşum ben
Sevdaya kanat çırpan anka kuşum ben

Bir çiçektim benimde hayalim vardı
Belki kalplerde güneş başka doğardı
Bir vicdansız geldi de beni kopardı
Her baharda bir aşka dalarmışım ben
Hazan gelip vurdumu solarmışım ben

Hüzünlü bir buluttum ağlardım her an
Gözlerimde yaş vardı kalbimde duman
Gün gelip bu diyaradan gittiğim zaman
İçim burkulur başka olurmuşum ben
Her şeyde bir teselli bulurmuşum ben

Yelkenleri açtımmı tam açarmışım
Zorda kaldımmı durmaz hep kaçarmışım
Korkup aşk şarabından su içermişim
Aşta kurşun değilde gururmuşum ben
Attımmı tam ortadan vururmuşum ben