İnsan sıkışır dört duvar arasında.
Çâresiz kalır, daralma olur ruhunda.
Der, rahat yok bana bu dünyada,
Kimse acımıyor, hâlimiz hiç yok akıllarında !
Çırpınır BİÇÂRE yüreği, ruhu insanın.
Bir an kesilir umudun, çıkar aklın.
Dıştan berbat görünür hayatın,
Lâkin;
Merhameti, yardımı gitmez Ulu Hakk'ın...
Vücudun iflas eder, üzülürsün.
Kupkuru olur ağlamaktan gözün.
Param parçadır, dağılmıştır gönlün,
Umutsuzdur, solgundur yüzün, ömrün...
Âciz insan ! İstersin ölüm gelsin.
Sadece olaya bakar, ardını görmezsin.
Hiç demezsin, bana sınavıdır Ulu Mâcid'in,
Bencillik eder, kendi rahatını ısrarla istersin !..
Zordur hayat okulu, sıkılır yüreğin.
Öyle sıkılır ki, solar bedenin.
Ama boştur bu hâlin, mutluluktur ilerin,
Âşık Kurt!
Vardır her şerde bir hayr, sınavıdır sana Ulu Bâkî'nin...
23.04.2019
Abdullah OkanKayıt Tarihi : 24.4.2019 21:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Okan](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/24/bicare-142.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!