Bıçak Sırtı Şiiri - Bünyamin Tumlukolcu

Gece bir ağırlık gibi çöküyor ruha.
Düşündükçe kendimi, gücümü, iç ağrı bu atılmıyor.
Bir kadın cümlesi “yoruyorsun kendini” .
Yanılgı bu!
Anadolu’da zaman, içime işler.
Ekmek girmemiş ev!
Ağlayan çocuk!
Dalgın baba!
Payını pay etmiş bir anne!
Pencere pervazında kedi!
Sokaktaki çöpün yanında köpek!
Kuşlar uykuda,
Kavgalarım birikti hayli vakittir.
Yorgunluk kambur getirdi bana.
Çabucak kalkmalı ve taş atan tanklar yapmalı.
Hücum düzeninde yürümeli üzerine.
Ortadoğu’da demokrasi bebek kanı.
Anadolu’da hayat bir tecavüz öncesi.
Ölüm muallak açlık ve zulüm kesin.
Bıçak sırtı kavga bu!
Ekmek, aşk, can kavgası.
Bir düş işte.
Gülen kadınlar, oyuncu çocuklar, eli kolu dolu babalar.
Bulvarlar festival yeri.
Simit öğün değil martı yemi.