Bıçak Sırtı Şiiri - Sami Çiftçi

Bıçak sırtı yalnızlığıdır yaşanan ve yaşanılacak olan
Ucu açık soruların bitmez yorgunluğu
Ve yoğunluğudur insanı sersem sarhoşu eden
Camın kırılan yüzü misali yüreğim dağınık
Başıboş sözcükler ayıltmaya yetmiyor
Kendinden geçmişlikten beni
Fark edilmeyen bir yaranın yanı başındayım
Dermanı olsun derdim hep iki damla gözyaşının
Uzun bir geçmişin iz düşümleri izindeyim
Ve tarifi olmayan bir zamanın sırları saklı
Gidilen yolun yanında olmayan yoldaşıyla
Anlamı yağmur yüklü bulutlardan farksız
Ve sessizliğin sisi ardında yolundayım
Masal ülkesinin güneşi batmayan coğrafyasında
İlklimi kendi gerçekliğinden uzak lakin benzersiz
Ama tiyatro sahnesinin kapanmayan perdesi gibi
Bıçak sırtı tedirginliğinde ve yalnız bir yaşam sürüyorum
Ucu kapalı bir sorunun güneşi batan dünyasında
Yorgunluk, keder ve sarhoşluk denizinde
Boğulmak üzere olduğumu hissediyorum
Kendim de değil ve tanımıyor olsam da…