Bi kız vardı hatırlıyorum. Gözleri onu hep yalancı çıkarırdı. O da aynı hayat gibiydi; Hayata benzetirdim onu ben; felek gibi çarkı kendi elinde; kafasına göre çeviriyor sanki kaderin sırları elinde yazılıydı kimselere de tutturmazdı elini bana da yapardı; zoruma gidiyor. Bi kız vardı hatırlıyorum. Güzelliğini anlatamam; bakakalırsın ya, sabahlarsın kaldırımlarda. tanıyamazsın kendini bazen. hoş tannısan ne çare sen zaten gözlerindesin. Kenevir zehriyle izler, hapsolur, kaybolursun Şair olmaktan karkarsın. Kanatlarını göstermeyen sıkılgan bir peri olduğunu düşünürsün. Bazen huysuzlaşır; Beklenmedik bir anda gökyüzüzne uçar efkarlı şarkılar söyletir Ağlatır Dilediğince yaşatır Dilediğinde yaşarken öldürürdü. Ne saçma geliyor değil mi?
Bir kız vardı ya!
Hatırlamak ne kelime;
Unutamıyorum ki!
Hayatımın tek zaafiyeti;
Bi kız vardı
Nerede olduğunu biliyorum
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta