Bir Gül'e Vuruldum Vaki Ezelden

Bir Gül'e Vuruldum Vaki Ezelden

(Ben Beni)

Bir-güle vuruldum vak`i ezelden
Çaresiz daldırdım har’a ben beni.
Kaderin cilvesi ne gelir elden
Düşürdüm vefasız yâr’e ben beni

Ben canda faniyim fani bir mekân
Nerde çiçek görsem etrafı diken
Köyümde körpecik bir fidan iken
Gurbette yandırdım nar’a ben beni

Yazılmış Ervaha Levh-i kalemde
Gördüğümden beri gönlüm elemde
Sevdamın benzeri yoktur âlemde
Çöllerde düşürdüm dar’a ben beni.

Gül dedim,gülmüyor talihim ezel
Bülbülün zardadır, insaf ey güzel
Kırıldı dallarım, kalmadı gazel
Sonunda döndürdüm Tar ‘a ben beni

Neferî kapında yeter ağlatma
Bağışla gözyaşım sellere katma
Naçiz bir kulunum yabana atma
Emreyle katayım var’ a ben beni

03.12.2007 00:51:19