Bir kış günü,
Guneşi aymaz sabahın da ankara'nın
Ben inşirah ferahlığı beklerken tanrıdan .
Sabah ezanıyla göğe açılır duâ zulâsı.
İki kürek kemiğinin ortasın da
Bir yumruk büyüklüğün de kalbim...
Yağan yağmurlar kadar
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta