Bezirgan Oldum Satamadım Yine Ben Beni

Bezirgan oldum,
Çıktım şu aleme
Ses verdim,
İnsan seven yüreğime.
Çiğ söz söylememek için,
Gem vurdum şu dilime

Eğri, oturdum,
Doğruları hep söyledim.
Dürüst bildiğimi halkımdan gerçekleri
Hiç gizlemedim
Sevdim yüreğimi verdim.
Satamadım bu gün yine, ben beni.

Arif oldum,
Halkım için menzil yürüdüm.
Ezilme, ezdirtme
Sömürülme, sömürtme, kendini dedim

Uyanık ol, Aaa, özüm, iki gözüm,
Kulaklarında küpe kalsın,
Bu Arif sözüm dedim! .....

Yaranamadım,
Yaranamadım, maalesef
Satamadım bu gün yine
Ben beni.

Dünya, namussuzların,
Haysiyetsizlerin, Şerefsizlerin
Kendin bilmezlerin, çakalların dünyası.

Çalan çalıyor, çırpan çırpıyor.
Kimisi,din iman diye götürüyor
Gemicikler bile alıyor.
Kuma gömmüş Aziz milletim başını
Görmezlikten geliyor.

Gariban, çöplükte ekmek topluyor.
Şerefsiz,yedi yıldızlı otellerde
Uzatmalı sevgilisi ile
Rioda karnavallarında ceviz kırıyor
Gününü gün ediyor.
Sahte raporla Askere bile gitmiyor.

Fakirin çocuğu Gabarda cudide,
Katoda, Namazda, iki yakada, Şırnak ta,
Kandilde, zahoda şehit oluyor.
Gazi oluyor.

Benim! .......
Aziz Nesinlik Vatandaşımın
Ne yazık ki, ne acıdır ki
Gıkı bile çıkmıyor.

Yırtınıyorum,
Feryat figan ediyorum,uyarıyorum
Booş emek! .......................
Satamadım bu gün satamadım yine
Ben beni.

Seviyorum Aziz Vatandaşım
Seviyorum çünkü seni
Çünkü Sende buluyorum
Ben yinede kendimi

SAYGILARIMLA
29.Haziran. 2008
___ŞAİR 67_____
ALİ CEMAL AĞIRMAN