Bezelye Şiiri - Özgür Şeker

BEZELYE
Bir gece ansızın uyanmadıysan hiç uyumamışsın demektir. Boyle bir mevsimde sebepli sebepsiz ıslanmadıysan hiç yaşamamışsın demektir. Hiç dokunmadıysa parmakların çatlaklarından sızanlara, hakkımda hiç fikir sahibi değilsin demektir. Kusursuzca iç dünyanda beklemediysen patlayana kadar sabredemediysen, durumu idrak etmemişsin demektir. Şişeyi dudaklarına değdirmediysen damaginda çalkalamadıysan şarabımı, hiç şiir okumamışsın demektir. Yerli yersiz bir yol açılıyorsa sende. Açılıp da şelaleler gibi şırıldıyorsa içine doğru, aklına geliyorum demektir.
Umulmadık zamanda dogru şeyler yapmama saatlerimiz gelmiş bilirim.
Yürürken yol hiç bitmeyecek gibi geliyorsa diz kapaklarından yukarı doğru titretmiyorsa kimliği belirsiz bir enerji, hayal gücün kalmamış demektir.
Sana ait olan şeylerin yerçekimine meydan duruşlarına şahit olmamışsan, şaşkınlıkla bedeninin mucizelerine bakmamışsan duvara konuşuyorum demektir.

Kulakların duymaktan fazlasını yapmaya başladığında. Kış kıyamet dinlemeden yandığında yanakların, saklı kalmak zorundaysa anlatacakların, enseni rahatsız ediyorsa kendi saçların, düşüncede başlıyorsa pişmanlıkların, ruhun bedeninle çatışmaya giriyorsa, önünü alamiyorsan içindekilerin, dışarı fırlatıp kutlamak istiyorsan pişmanlığını, suçunu paylaşacak birini ariyorsan işte orada ben varım demektir.

Can ve ruhun belki de en huzur veren acısı başgöstermistir artık. Bilirim acilar üzerine cila ister işte o vakit ayağa kalkıp ikinci ve en büyük tecrübe trenini kaçırma korkusuyla ilkinin de yetmeyeceği hissinin seni kusursuzca ikna ettigini bilirsin. Hicbir güneş böylesine yakmamıştır tenini, hiçbir meyve damağında böylesine dolaşmamıştır. Dişlerine değmeden yutmak istediğin tek lokma...

Hâlâ içeride kıpırdayan bir şeylerin habercisi bir isyanın temsilcileri. Belki de tek çare sonuna kadar ümüğünü sıkmak çığlıklar içinde. Yorgunluk bir kenarda dururken faili yine ortada bırakıp benden suçluyu bilinçsizce cezalandirmamı isteyen bilinç-altı konuşmaların. Sonra bir daha gelmesin diye uykuya dalmak. Peki ya uyanınca...
*ÖZGÜR ŞEKER*