Bezden Bebekler Şiiri - Anıl Cihan

çatlamış damarlarımızdan süzüldü
kendimize ettiğimiz ihanetin
bozuk renkli kanı
çocuklar bezden bebeklerini
kurumuş dallara asıp
kurumuş hayallerini
avuçlarındaki karanlığa gömdüler
ve telaşlı anneler
zehir yeşili göğüslerine sakladılar telaşsızca
ihanetin düz duvara perçinlediği
biçimsiz ninnilerini

çocukları öldüren sadece
yaşanmışlıkları değildi
bu şehirde
zamansız yaşanmış kanlı pişmanlıklarıydı
dudaklarına at kılı fırçalarıyla
sürdükleri yaldızlı ölümü
öfkelerinden camlara yapıştırdılar
ve dirildi avuçlarında ki bezden bebekleri
bezden bebeklerini
bozuk renkli kanımıza doğradılar