::: Bez qalasında (Babek Kalasında) :::

Odun başında oturmuşduq.
Vatan derdini dudaqlarımızda,
Otqunurduk.
Od kimi alışırdı içimiz,
Biz ikimiz.
Hava qürküşüm ağırlığından daha ağır.
Duman,
Güzlerimize çisib donmuştu.
Bir birine çarpırdı dişlerimiz,
Biz ikimiz.

Yüreyi ağırmasın diye,
Ağlayırdı içi.
Şiir alışdır içimde dedi:
Şiir alışdı içimizde,
Biz ikimizdə .

Bez kalesının eteyinde,
Yorqün ayaklarımızın izi,
Kanayır indide
Biz ikimizde.