Sen küllerinden yeniden doğarken,
Bana bıraktığın yıkıntılar arasından,
Yüreğimin parçalarını toplamakla,
Kanamaları dinmeyen yaraları sarmakla meşgulüm sevgili.
Düşürdüğün dipsiz kuyularda gün sayarken Yusuf misali,
Hiç düşündün mü?
Sevdin…
Yüreğini…
Avuçlarıma koyduğundan beri,
Yüreğimin…
Titremeleri dinmedi sevgili,
İçim… Sızlar…Acır sol yanım…
Sen sevdiğini güçlü biliyorsun,
Yüreğimin sahibi,
Sevdiğimde anladım güçsüzlüğümü,
Sensizlik ve karanlık
Sensizliği,
Karanlığı sevmiyorum
Seni sevdiğimden beri
Suskunluklarım
İçimin ürpertileri hiç dinmedi
Geldin
Sevginle hayata gülümserken
Sensizliğin fırtınalarıyla savaştım
Sevda ateşiyle gözlerine bakarak
Bir melek kılığında şeytana inanarak
O beni çok seviyor hiç aldatmaz sanarak
Kendimi ateşe atmışım meğer
Senin için her şeyi yaparak
Sessiz bir dünya da yaşıyoruz sanki,
Gölgeler var aramız da.
Hatırlar mısın hani,
Kaçamak bir günde,
Utanarak dudaklarına,
Kondurduğum öpücüğü,
Yıkılmaya yüz tutmuş,
köprülerden geçerdi
ağırdı sevdam
hep içimde yıkılma korkusu
göçük altında
sessiz çığlıklarım olurdu
Baba;
Bir şiir yazacağım dertlerimi anlatsın,
Bir söz söyleyeceğim kafanda kalsın,
Açıkça söyleyeyim belki anlarsın.
Ya sevmem gerekli, ya gitmeliyim.
Söz veremem sana,belki dönerim,
Hasretinle dolan,
Gözyaşlarımı!
Gönlüme dökerek senden
Vazgeçtim.
Aşkımın şahidi bakışlaımı
Hayallere dalarak,
Hasretin vurduğunda sevdamın toprağına
Haykırışını alıp gitti sular göğe
Geri döner mi, dönmez mi bilinmez,
Gümüş tel büklümünde inceldi zaman
Sensizliği solumada ufkumun ötesi
Bıktım, usandım yaşamaktan;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!