Yollara düşüyorum: kesilmiş kollar, kopmuş bacaklar; kan kırmızı asfalt. Taş ve sopa parçaları. Basmadan geçmeye çalışıyorum; bu benim yolum mu? Yoksa bir rüyanın içinde miyim? Yoksa tüm bunlar birer yanılsama mı? Yoksa ben görülmemesi gereken bir şeyleri mi görüyorum?
Yoksa bir öykü mü okumaya başladım; belki de bir öyküyü yazmaya başlıyorum?
Gerçek mi, yanılsama mı? Kim yanıtlayacak?
Sorular sorular; sorular çoğaldıkça başım daha da hızlı dönmeye başlıyor; bir yerlere tutunuyorum. Şiddeti, nefreti ve intikamı görüyorum. Çürümüşlüğü, gericiliği, tutuculuğu, bağnazlığı; hile ve desiseyi görüyorum.
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta