Dünya hırsı doyurmaz, yedikçe aç kalırsın;
Kibirde yükselirsen, kabirde alçalırsın.
Toprak, nasıl da eğmiş, nice mağrur başları;
Fâtiha dileniyor, şimdi mezar taşları.
Hiç endişe etme, cennet senindir;
Yeter ki; Kur’ân’ı kalbine indir.
Kur’ân denge çubuğu.. Hiç düşürme elinden,
Çünkü onsuz geçilmez, ince hayat telinden.
Bir avuç kara toprak, üç metre kefen için,
Cehenneme bu kadar ısrarla talep niçin?
Kibirden köpürenler, affetmeyi ne bilir?
Oysa Allah katında, affeden affedilir.
Kusurları bağışla.. Kalbinde saklı tutma;
Unutmak bir nîmettir, bunu sakın unutma.
İnsanlar bu dünyada üç günlük muhacirdir;
Ne yazık ki pek çoğu müflis birer tâcirdir.
Üç günlük dünya için, maddi çekap her yerde;
Ya sonsuz dünya için, mânevî çekap nerde?
Üç kuruşluk dünyaya, âhireti satanlar;
İflasın dehşetini, ancak mahşerde anlar.
Kayıt Tarihi : 7.5.2020 00:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!