Doğuyor büyüyorsun
Bunca hengame içinde
Yaşamaya çalışıyorsun
Zaman zaman
Hislerini yokluyorsun
İnsan olmanın gereklerini
Yerine getiriyorsun
Ama iyi, ama kötü
Dünyayı tanıyorsun.
Bir hedefin varsa,
Odaklanıyorsun.
Bakış açına; Her durumda
Yön vermeye çalışıyorsun
Oysa korkuyorsun: Neden?
Kaybetmekten: Neyi?
Sevdiklerini…
Ve bir an düşünüyorsun
Ölmeyi becerebilmek
Gerçeğe alışabilmek
Ya da her şeyi boş vermek.
Düşünmeye devam ediyorsun
Boş vermenin bedelini.
Yine başa dönüyorsun,
İnanmak zorunda olduğunu
Hissediyorsun…
Zira bir yolu olmalı
Var oluşun.
Hala anlamıyor musun?
Şu yalan dünyada
Sen zaten yoksun!
17.11.2004
Tamer ArabacıKayıt Tarihi : 27.11.2016 12:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tamer Arabacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/11/27/beyin-jimnastigi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!